AkatlarNet  Mahallemizin haber sitesi 

(Yazının baş tarafı)

Benim karşı kapı komşum genç bir çift. Kadın aynı dairede genç kız olarak annesiyle otururken 2-3 yıl önce evlendi, anne de daireyi kızıyla damadına bıraktı başka yere taşındı.
Kızken nazik kibar saygılı biriyken evlenince tuhaflaştı. Allahı var kimseye bi saygısızlığı yok, ama kocası da kendisi de sanırsınız birer robot! Selam bilmezler.
Bir halk deyişi vardır, “kesik parmağa işemek” diye. Bu genç insanlar onu bile yapmazlar.
Aklınıza takılanı ben sorayım; diyeceksiniz ki, “ne kusurları var?”
Bu soruya da başka bir soruyla karşılık vereyim; komşuluk dedik ya! Robotla komşuluk olur mu?
Bakın bir örnek vereyim; apartman içinde biri atkısını düşürse alıp kenara koymazlar, umursamazlar.
Apartmanımız girişinde geceleri lamba yanar. Bu robotlar işe gitmek için evden en erken çıkan kişilerdir; o lambayı bir gün olsun söndürmeyi akıl edememişlerdir. Ölsen bi yudum su vermek akıllarına gelmez. Apartman girişinde söz gelişi ortalık yere saksı düşse üstünden atlar kenara çekmezler. Bir başka komşumuzun dediği gibi galiba evlilik kızımıza yaramadı!

Diyeceksiniz ki "canım neden düşen atkıyla ilgilensinler? Komşuluk dedik ya!?
Herkes ilgileniyor, ikisi olup bitene fransız.

Bir dengesizlik var ama neye bağlamak gerekir kestiremedik. Galiba İstanbul sarhoşluğu. İş yaşamı sersem ediyor insanı. Sabahın köründe işe koş, yorgun argın dön. Selam verecek hal mi kalır insanda?! Nasıl komşuluk yapsınlar?